Από τον Fabien Perrier , ανταποκριτή στην Αθήνα - 12 Νοεμβρίου 2017 στις 7:36 μ.μ.
Στην Ελλάδα, η κοινοπραξία γερμανικών εταιρειών πήρε το μερίδιο του λέοντος όταν το κράτος πλειστηριαζόταν δεκατέσσερα από τα περιφερειακά της αεροδρόμια. Μια πολύ επωφελής λειτουργία, σε ένα υπόβαθρο φορολογικής βελτιστοποίησης.
Όλα τα κέρδη για ένα, καλά κρυμμένα σε φορολογικούς παραδείσους, και όλες οι υποχρεώσεις για το άλλο. Από τη μία πλευρά, τα κοινοπραξία Fraport AG-Slentel Ltd. μεγάλα γερμανικά αεροδρόμια που λειτουργούν καρφώθηκε στην έρευνα «Παράδεισος Papers», και την άλλη Ελλάδα, η ζήτηση το 2015 από τους «άνδρες με τα μαύρα» του Τρόικα (ΕΚΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Ταμείο νομισματική) να πουλήσει κοσμήματα οικογένεια του να διασώσει τρομερά κενά κρατικό κορβανά. Μεταφορές, ενέργεια, εθνική λαχειοφόρο αγορά, διαχείριση υδάτινων πόρων, των υποδομών, της πολιτιστικής κληρονομιάς ... Σε αυτή τη μεγάλη αγορά, τα ελληνικά αεροδρόμια βρίσκονται, το 2014, μια προσοδοφόρα επιχείρηση. Μια ευλογία για τον γερμανικό φορέα εκμετάλλευσης του αερολιμένα ο οποίος ξεκινά γρήγορα στη λειτουργία για την ιδιωτικοποίηση των δεκατεσσάρων περιφερειακών αερολιμένων, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων στη Θεσσαλονίκη, Μύκονος ή Σαντορίνη. Τρία χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 2017, το στοίχημα κέρδισε με μια μεταφορά που ολοκληρώθηκε για σαράντα χρόνια.
Θεραπεία των κραδασμών
Εκτός από το γεγονός ότι σήμερα, για να ευημερήσει την επένδυσή της, η γερμανική κοινοπραξία Fraport (που πλαισιώνεται από Έλληνα εταίρο, η ομάδα ειδικεύεται στην ενέργεια Copelouzos) είναι έτοιμη για οτιδήποτε. Συμπεριλαμβανομένης της διεξαγωγής νομικής μάχης ενάντια στο ελληνικό κράτος. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα έρευνας ThePressProject,Η Fraport AG-Slentel Ltd και ο Copelouzos απαιτούν 70 εκατομμύρια ευρώ από την ελληνική κυβέρνηση. Στο επίκεντρο αυτής της δικαστικής πάλης: η κακή κατάσταση των δεκατεσσάρων παραχωρηθέντων αεροδρομίων και η υποτιθέμενη αναπόφευκτη εργασία που πρέπει να γίνει. Ως εκ τούτου, η γερσο-γερμανική κοινοπραξία έχει ξεκινήσει διαδικασία διαιτησίας για να επιτύχει σκληρή και γρήγορη αποζημίωση. Μεταξύ του διαχειριστή και του κράτους, το ύφασμα καίει. Αλλά όχι στο βαθμό της διάδοσης της διαμάχης στη δημόσια πλατεία. Πολύ ομιλητικός, ένας Έλληνας κυβερνητικός αξιωματούχος απλώς δηλώνει: «Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με την Fraport.» Ο τελευταίος, ο οποίος έχει βάλει στο τραπέζι 1234000000 ευρώ σε αντάλλαγμα για τη διαχείριση των αεροδρομίων, αρνείται να επιβεβαιώσει ποσά που ζητήθηκαν από το Ελληνικό Δημόσιο. "Είναι μια κανονική διαδικασία διαιτησίας,"λένε στην πλευρά του Fraport. Μια διαδικασία που αποκαλύπτει τις επιπτώσεις που προκαλεί η θεραπεία σοκ στην Ελλάδα από το 2010.
Μικρό βήμα πίσω. Είμαστε στην αρχή της δεκαετίας. Στη μέση μιας κρίσης χρέους, η ελληνική κυβέρνηση υπογράφει ένα πρώτο οικονομικό σχέδιο διάσωσης σε αντάλλαγμα για μεταρρύθμιση του κράτους. Όσον αφορά τις απαιτήσεις που επιβάλλει η τρόικα, υπάρχει η αιώνια υποχρέωση ιδιωτικοποίησης. Για να ενοποιήσει τις πωλήσεις των εθνικών εταιρειών, δημιουργήθηκε το 2011 ένα ταμείο ανάπτυξης δημοσίων αγαθών (Taiped). Τα περισσότερα αεροδρόμια διατίθενται προς πώληση. Το 2014, τρεις υποψήφιοι βρίσκονται στο τρέξιμο. Υπάρχουν Corporación Αμερική (ένα Αργεντινής εταιρεία χαρτοφυλακίου) που σχετίζονται με την ελληνική ΜΕΤΚΑ κατασκευαστική εταιρεία, μια ελληνική, γαλλική δίδυμο της da Vinci και Ελλάκτωρ και παράλληλα-Fraport Κοπελούζου. Ο τελευταίος κέρδισε την προσφορά προτείνοντας 1,234 δισ. Ευρώ με 23 εκατ. Ευρώ που καταβλήθηκαν στην Taiped. Εναπόκειται στην τελευταία να ανακατευθύνει τα έσοδά της από την ιδιωτικοποίηση προς την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους. Σήμερα, και αν τυχόν η Fraport θα επιτύχει στο τέλος της διαιτησίας μεταξύ αυτής και της Αθήνας, το κράτος θα χρειαστεί να σκάψει σε δικούς του δημοσιονομικούς πόρους για να το αποζημιώσει. Με άλλα λόγια, δεν τίθεται θέμα να αγγίξει κανείς ένα ενιαίο ευρώ που «κέρδισε» με ιδιωτικοποιήσεις.
Μεταστροφή απόψεων
Πώς έδωσε η Αθήνα τα αεροδρόμιά της στο Fraport; Όπως σε όλες τις ιδιωτικοποιήσεις, οι σύμβουλοι (τεχνικοί, οικονομικοί, νομικοί) υποστήριξαν τη Taiped στη διαδικασία. Ο τεχνικός εμπειρογνώμονας ήταν η Lufthansa Consulting, θυγατρική της γερμανικής αεροπορικής εταιρείας με το ίδιο όνομα. Η ίδια κατέχει το 8,44% της μητρικής εταιρείας Fraport. Η υπόθεση θα μπορούσε να είχε σταματήσει εκεί, αλλά όταν το κόμμα αντι-λιτότητας Syriza κερδίσει τις πρόωρες κοινοβουλευτικές εκλογές τον Ιανουάριο του 2015, αλλαγή σκηνικού. Ο Αλέξης Τσίπρας, ο ηγέτης της Συρίζας, έγινε πρωθυπουργός, αποφασίζει να παγώσει την πώληση. Δεν υπάρχει αμφιβολία, πιστεύει, για την παράδοση κρατικών περιουσιακών στοιχείων σε ιδιώτες επενδυτές. Αλλά επτά μήνες αργότερα, ο ίδιος Τσίπρας γυρίζει γύρω. Και για καλό λόγο: η συμφωνία χρέους που πρότειναν οι πιστωτές της χώρας (υπό την πίεση της Γερμανίας, η οποία απειλεί να τραβήξει την Ελλάδα από την ευρωζώνη) αναφέρει ρητά ότι η ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων πρέπει να πετύχει. Μια προϋπόθεση που δέχεται ο Aléxis Tsípras.
Το καλοκαίρι του 2015, η Fraport και η Taiped διαπραγματεύθηκαν τους όρους της συμφωνίας παραχώρησης αερολιμένα, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 11 Απριλίου 2017. Η συμφωνία έχει τελειώσει. Την επόμενη μέρα πραγματοποιείται συνέντευξη τύπου με μεγάλη φαντασία στο λαμπρό Athens Hilton. Ο διευθυντής της Fraport AG (η γερμανική μητρική εταιρεία), ο Fraport Ελλάς και ο Δημήτρης Κοπελούζος (ο ιδρυτής και πρόεδρος της ελληνικής ενεργειακής ομάδας με το ίδιο όνομα): οι νικητές της ιδιωτικοποίησης είναι όλοι εκεί. Ο τύπος είναι προσκεκλημένος. Αλλά τίποτα δεν θέτει ερωτήσεις. Ποτέ δεν είδα. Ωστόσο, σύμφωνα με τα λόγια του οργανισμού Taiped, η χρήση, η διαχείριση και η εκμετάλλευση για μια περίοδο σαράντα ετών » αυτών των δεκατεσσάρων περιφερειακών αερολιμένων πρέπει να επισημανθούν . "Υπήρχαν πράγματα που να κρύβονται;" αναρωτιέται πάλι ο Φώτης Κολλιάς, ένας από τους δημοσιογράφους που παρακολούθησαν αυτή την εμφάνιση συνέντευξης Τύπου.
Από τότε υπάρχει αμφιβολία παντού στην Ελλάδα. Ακόμη χειρότερα, από τις αποκαλύψεις του ThePressProject. Η τελευταία δημοσίευσε πράγματι τη σύμβαση μεταξύ της Taiped και της Fraport. Ο Θάνος Καμιλάλης, ερευνητής δημοσιογράφος που διερεύνησε την υπόθεση, θεωρεί ότι οι όροι της σύμβασης προσδίδουν υπεροχή στη θέση του Fraport. Έτσι, όσον αφορά τη φορολογία, η συμφωνία προβλέπει ότι η Fraport δεν θα καταβάλει ακίνητα και τοπικούς φόρους. Ελεύθερη για τον Γερμανό διευθυντή να θέσει νέους φόρους για τους επιβάτες: έσοδα που θα πηγαίνουν απευθείας στα ταμεία του, χωρίς να περνούν από το κουπόνι του Υπουργείου Οικονομικών.
Όσον αφορά τις επιλογές των συνεργατών, εδώ και πάλι όλα γίνονται για να διευκολύνουν τη ζωή του Fraport. Ο Γερμανός έχει το δικαίωμα να ακυρώσει μονομερώς τις συμβάσεις που υπογράφηκαν από τους πρώην παρόχους υπηρεσιών των δεκατεσσάρων αερολιμένων και είναι ελεύθερος να επιλέξει νέους. Και δεν απορρίφθηκε το θέμα της αποζημίωσης σε πιθανούς εμπόρους, εστιάτορες ή άλλους προμηθευτές. Το κεράσι στο κέικ μιας εντελώς ανισόρροπης σύμβασης: είναι το κράτος (επομένως ο φορολογούμενος) που θα παραδώσει την τσάντα αν η Fraport αποφασίσει να απολύσει Έλληνες υπαλλήλους. Και εξακολουθεί να είναι αυτός που θα πρέπει να φροντίσει τα θύματα βιομηχανικών ατυχημάτων, ακόμη και όταν θα αποδειχθεί η ευθύνη της εταιρείας. Τίποτα δεν έμεινε στην τύχη. ως εκ τούτου,
Δεν υπάρχει κίνδυνος
Παρά τις ευνοϊκές αυτές συνθήκες, χρειάστηκαν σχεδόν δύο χρόνια για να γίνει πραγματικότητα η παραχώρηση. "Αυτός είναι ένας εξαιρετικά μεγάλος χρόνος για αυτό το είδος επιχείρησης",λέει μια πηγή στα ελληνικά αεροδρόμια. Και η συνέχιση: "Στην πραγματικότητα, η Fraport δεν ήταν σε θέση να συγκεντρώσει τα απαραίτητα κεφάλαια." "Η κοινοπραξία έχει υπογράψει ένα μακροπρόθεσμο δάνειο με διαφορετικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα"λέει ο Γιάννης Παπάζογλου, διευθυντής επικοινωνίας του Fraport Greece. Είπε ότι το δισεκατομμύριο που χρειάζεται να κλείσει η συμφωνία βρέθηκε με πέντε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Κατά συνέπεια, το Fraport δεν φέρει άμεσα κανένα κίνδυνο. Από τους πέντε πιστωτές, δύο είναι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης χρηματοδότησε τη λειτουργία της Fraport Greece για 186,7 εκατομμύρια ευρώ. Επιπλέον, χορηγήθηκαν δάνεια ύψους 280 εκατομμυρίων ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) στο πλαίσιο του σχεδίου Juncker. Εν πάση περιπτώσει, η ΕΤΕπ χορήγησε στήριξη ύψους 400 εκατ. Ευρώ για ελληνικές επιχειρήσεις. Τα δύο τρίτα του ποσού αυτού ωφελήθηκαν το Fraport. "Περιμένουμε αυτά τα δάνεια να παράγουν επενδύσεις στην Ελλάδα"δικαιολογείται από την πλευρά της Επιτροπής. "Για την ώρα όμως δεν έχουν αρχίσει οι εργασίες", δήλωσε ουπουργός Μεταφορών, Χρήστος Σπρίτζης. Ένας επικεφαλής της πολιτικής αεροπορίας ανησυχεί ότι «η πρωτεύουσα της μητρικής εταιρείας Fraport είναι πολύ χαμηλή σε σύγκριση με το χρέος των 3,5 δισ. Ευρώ για την αποπληρωμή μέχρι το 2020.
Ακόμη πιο περίεργο είναι ότι η Fraport AG ανήκει στο 31,32% του κράτους της Έσσης και το 20% ανήκει στην πόλη της Φρανκφούρτης. Μια ζουμερή επιχείρηση για αυτούς τους δύο μετόχους. Στην πραγματικότητα, κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους, η ελληνική εταιρεία έκανε περισσότερα από 106 εκατομμύρια κέρδη. Τελικά, δεκατέσσερα αεροδρόμια εγκατέλειψαν την αγκαλιά του ελληνικού κράτους για να βρεθούν σε εκείνα ενός ομόσπονδου κράτους και μιας πόλης της Γερμανίας, μέσω μιας εταιρείας που τώρα περιλαμβάνεται στα Παραδεισικά Έγγραφα. Οι εταιρείες του ομίλου Fraport έχουν την κατοικία τους στο Λουξεμβούργο, την Κύπρο ή τη Μάλτα. Τα ελληνικά οικογενειακά κοσμήματα είναι, ως εκ τούτου, εν μέρει στα γερμανικά δημόσια ταμεία. Αλλά χωρίς φόρους.
πηγή:liberation.fr